Bariloche-Mendoza

Hallo Allemaal!

He he.....daar zijn we weer. We hadden het zo druk dat het er niet eerder van was gekomen.

Donderdag 8 oktober zijn we per vliegtuig aangekomen in Bariloche,
Dit was een veel rustigere vlucht, Luz hield haar hart vast. De vorige piloot was duidelijk een amateur, of er zat een leerling achter de stuurknuppel.In In El Calafate hadden we al een hostel geregeld, dus daar hoefden we niet meer achteraan. Op het vliegveld kwamen we 2 meiden tegen uit Zwitserland, Sylvia en Christine.Ed had hen een briefje met de bustijden naar Mendoza gegeven, want ze dachten dat ze meteen doorkonden rijzen, maar dat ging helaas niet op.
Later bleken ze in hetzelfde hostel te zitten, tsja...dat schept een band.

Bariloche ziet er leuk uit...de volgende dag wat rondgelopen...op zoek naar Maxima, die wil nog weleens hier skieen met haar prinsgemaal.
We namen een taxi met de 2 Zwitserse meiden naar de busterminal.Om half 1 ´s middags hadden we de bus naar Mendoza, 19 uur voor de boeg.
De bus vertrok op tijd, met films, kletsen en naar buiten kijken ging de tijd aardig snel. Onderweg stopte de bus nog een paar keer, konden we lekker de benen strekken. Dat was wel nodig met die lange stelten.
Om 8.20 uur de volgende dag, 9 oktober, kwamen we prima op tijd aan.

Toen nog een hostel zoeken, we besloten met de 2 meiden gezamenlijk te zoeken.Dit was geen succes, erg moeilijk een kamer te vinden, zeker een 2 persoons met prive badkamer.Dit weekend bleek bijna ales vol te zitten vanwegen de viering op 12 oktober dat Columbus hier is aangekomen. Die Argentijnen vieren ook alles.
De meiden vonden een kamer die ze deelden met 4 anderen.
Daar hadden wij geen trek in....dus wij verder zoeken.
Uiteindelijk bij een toeristische infocenrum vonden we er een.
Maar wel aardig uit de buurt van het centrum...maar ja, het moest maar.
Daar aangekomen hebben we onze spullen neergekwakt om een ontbijtje te scoren.
Kwamen we weer die 2 meiden tegen...samen met hen lekker ontbeten en plannen gemaakt voor de excursies.Samen gingen we Alta Montaña doen. Luz en ik gingen 10 oktober fietsen...langs 3 wijnbodega´s.

Nou daar gingen we hoor, Luz op een verrot klere fiets, heeft al zo´n pesthekel aan fietsen. Maar...dapper ging zij door.
Bij de eerste bodega waren we al 2 uur onderweg geweest. We hadden er eigenlijk maar 3 kwartier voor. Maar dat was echt niet te doen.
Bij de bodega kregen we een prive ronleiding, er was een groep niet komen opdagen.We kregen te zien hoe het proces ging, van druif tot wijn.
Na de rondleiding kregen we nog 3 soorten wijn te proeven. De witte wijn was verrukkelijk!
Hierna besloten we niet verder te gaan naar de andere bodega´s maar daarvoor in de plaats lekker te gaan lunchen ergens langs de weg.
Onderweg vloog voor de zoveelste keer de trapper van Luz d´r fiets af.
(Wat een hel)
Aangekomen bij het excursieburo hebben we geklaagd en kregen we 40 pesos terug...wat erg fideel was want de excursie was 60 pesos.
Daar hebben we een heerlijk ijsje van gekocht...die hadden we wel verdiend.

De dag erna, zondag 11 oktober, zouden we met z´n 4en nog een excursie doen naar de bergen.
Half 8 stonden we klaar....maar geen bus. Eindelijk om half 10 kwam een bus..bleek het een andere excursie te zijn. De gids heeft ons maar meegenomen naar het buro. Daar aangekomen bleken ze ons verkeerd te hebben ingedeeld, zo ook de Zwitserse meiden.
Die waren ondertussen ook bij het buro aangekomen.
We konden met z´n 4en de volgende dag alsnog de excursie doen. Voor vandaag kregen we als compensatie een rondleiding door de stad kado.

De volgende dag kwam de bus netjes op tijd en gingen we de bergen in.
We kregen mooie uitzichten te zien, een Incabrug, Puenta del Inca, Verschillend gekleurde rotsformaties.
Het was allemaal wel aardig...maar geen topexcursie.
Hierna afscheid genomen van Sylvia en Christine, zij gingen diezelfde avond nog naar Tucuman met de bus.
(Poeh we moeten er niet aan denken om dan nog een tocht van 15 uur te maken).

Wij vertrokken de volgende dag naar Salta... joepiejjjj lekker verder reizen.
Mendoza viel toch wel wat tegen.
Om half 1 ´s middgs vertrok onze bus, 18 uur weer voor de boeg. Het zijn afstanden hier.
Mendoza was al lekker warm, maar Salta...das pas echt heet!
We kwamen 2 uur later aan dan verwacht.Onderweg moesten we ook nog een keer overstappen, daar wisten we niks van.
We hadden gelukkig van te voren op internet een hostel geboekt. Dat scheelde zoeken.
We konden gelijk onze kamer op. Alles weer neergekwakt en lekker ergens een ontbijtje genomen.
Toen een douche genomen om daarna op zoek te gaan naar excursies.

Maar daar vertellen we de volgende keer weer over.

Heej Marco...over die pissende huskie hebben we flink gelachen. In een gastenboek van de hostel in El Calafate heb ik ´m gebruikt voor bij een tekening.

Teuntje....daar houden we je aan hoor....fijn dat het zo goed gaat met je knie!!!!!

Job....nog gefeliciteerd met je verjaardag, we zijn het niet vergeten hoor maar konden niet bij een internetcafe.Oh en Ellen, zo´n rozekoek...daar zou ik toch echt wel zin in hebben.

Tot weder lieve familie, vrienden en bekenden.

XXX Luz en Edwin